چاروق دوزی و چموش دوزی:
چاروق و چموش یکی از پای افزارهای قدیمی مردم گیلان زمین خصوصا در ارتفاعات و مناطق کوهستانی که دامداری در آن منطقه رواج دارد . چاروق و چموش از جنس چرم طبیعی می باشد. چموش را غالبا از چرم ساده و بدون رنگ تهیه میکردند، اما اگر میخواستند که چرم را رنگ کنند، از رنگ گیاهی همچون رنگ پوست انار استفاده میشده است.
روش تولید چاروق و چموش:
برای تهیه چرم مورد استفاده چموش ، پوست گاو و بز را به دباغخانه آورده ، اول آن را نمک میزدند ، بعد در آهک میخوابانیدند ، سپس موی آن را بر می داشتند و آنگاه در آب انار ترش ، پخته و در حوض میانداختند تا پوست رنگ بگیرد. بعد از آن چرم را روی تخت انداخته ، لوله میکردند ، سپس در آب فرو میکردند تا شوری آن برود ، بعد در کنار هم آویزان میکردند تا هوا خورده و خشکشود. بعد از این مرحله پوست را صاف نموده مجددا در آب میانداختند ، آن وقت آن را روی تخت خوابانیده ، به آن ضربه می زدند. و محصول به عمل آمده را تحویل چرم فروشان و کفاشان میدادند.
انواع چموش:
نوع متداول چموش دارای بندها و تسمههای بلند میباشد که به ساق پا پیچیده می شود. نوع دیگر چموش بدون تسمه و بند است ولی مانند نوع بند دار نوک عقابی و برگشته دارد. از ویژگی های قابل ذکر این هنراین است که در تولید آن از میخ وچسب و سایر مواد استفاده نشده وکلیه اتصلات صرفاً با دوخت بوده و فاقد پاشنه می باشد . از جمله مناطق تولید این محصول شهر تاریخی ماسوله از توابع شهرستان فومن می باشد.
قلاب دوزی:
یکی از قدیمی ترین انواع رودوزی های سنتی ایران که احتمالاً سابقه آن به چندین قرن قبل از میلاد می رسد، قلاب دوزی است. این هنرزیبا به رشتی دوزی وگلبند دوزی نیز مشهور می باشد. ماده اولیه تولید این هنر زیبا وجذاب پارچه ماهوت در رنگ های متنوع ونخ ابریشم است و با دستان هنرمند وظریف هنرمندان استان خلق می شود. مرکز اصلی تولید آن شهر رشت می باشد.
ابزار کار قلاب دوزی:
ابزار کار قلاب دوزی میلهای فلزی و باریک به طول ۷ سانتی متر و قلابی تیز در انتها است که انحنای قلابهای عادی را ندارد و در عوض یک بریدگی در فاصله پنج میلیمتری نوک قلاب وجود دارد. ابزار دیگر کار قلاب دوزی جریدهاست.این وسیله از دو قطه چوب به طولهای ۱متر و ۱۰ سانتی متر تشکیل شده که گیره مانند است. رشتی دوزی در حال حاضر برای تزئین سجاده ، جا قرآنی ، لبه پرده ، زیرلیوانی ، رویه میز ، رویه کوسن ، بقچه سوزنی و… مورد استفاده قرار میگیرد.
چادرشب بافی:
چادر شب بافی یکی از هنرها و صنایع دستی زیبای گیلان است . تولید این هنر دست بافت در قسمت های وسیعی از استان به خصوص در شهر ها وروستاهای شرق گیلان متداول و مرسوم است. اما مرکز عمده چادر شب بافی گیلان در اطراف شهرستان رودسر به خصوص قاسم آباد می باشد. قبلاً از این دست بافت زیبا برای تهیه لباس استفاده می شد . هم اکنون زنان روستا ازآن برای بستن به دور کمر خود استفاده می کنند.این محصول به عنوان روتختی ، رخت خواب پیچ ، زیرانداز ، رومیزی و…در زندگی روزمره مردمان این دیار مورد استفاده قرار می گیرد. این پارچه از نخهای پنبهای ، پشم و ابریشمی بافته می شود.ابعاد چادرشب معمولاً ۲×۲ بوده و دارای نقشهای هندسی چهارخانه و اکثرا با رنگ زمینه قرمز بافته میشود.